“Het geeft me voldoening dat ik invloed heb op de mondgezondheid”

Preventieassistent Amber van den Breemer

Jarenlang werkte Amber van den Breemer (40) als schoonheidsspecialist en pedicure. Tot ze zeven jaar geleden iets anders wilde. Ze besloot zich om te scholen tot tandartsassistent. Inmiddels heeft ze verschillende diploma’s op zak en werkt ze met veel plezier als preventieassistent bij een praktijk in een bosrijke omgeving in Soest. “Ik heb al ontzettend veel geleerd en in dit vak ben je nooit uitgeleerd. Dat vind ik fantastisch. Ik heb dan ook nooit spijt gehad van mijn beslissing.”

Door: Annemiek During

Toen Amber net gestopt was als schoonheidsspecialist, vroeg een vriend of een baan als tandartsassistent niet iets voor haar zou zijn. “Ik had er gelijk een goed gevoel bij. Ik wilde graag met mensen blijven werken en mijn fijne motoriek was al goed ontwikkeld door mijn werk als schoonheidsspecialist.” Ze schreef zich in voor de opleiding tot tandartsassistent en kon tegelijkertijd aan de slag bij de praktijk waar ze nu nog steeds werkt.

Wennen

In het begin moest Amber erg wennen. “Ik wist helemaal niks van tanden en monden,” lacht ze. “Als de tandarts zei dat we de 15 gingen vullen, had ik geen idee waar hij het over had. En de eerste keer afzuigen is natuurlijk hartstikke spannend. Hoe doe je dat precies? Je zit toch in iemands mond.” Ook de manier van werken is heel anders dan ze gewend is. “Als schoonheidsspecialist en pedicure voerde ik de behandelingen altijd zelfstandig uit. Nu stond ik opeens naast de tandarts. Je doet veel meer samen. Inmiddels denk ik mee en vooruit en heb ik aan één blik genoeg om te weten wat de tandarts bedoelt en wat er gaat gebeuren. Dat was in het begin wel anders.”

De leergierige aard van Amber komt goed van pas in de eerste maanden van haar carrière als assistent. “Er komt heel veel op je af. Aan het einde van de dag duizelde alle info me. Gelukkig vond én vind ik het wel heel leuk om te leren en de diepte in te gaan. Ook het werk beviel me goed, dus ik ben er vanaf dag één helemaal voor gegaan.”

Mooie uitdaging

Al snel moedigt Chris de Vries, de tandarts met wie Amber vast samenwerkt, haar dan ook aan om de opleiding tot preventieassistent te volgen. “Het leek me een mooie uitdaging. Het geeft me de mogelijkheid om meer taken zelfstandig uit te voeren en meer contact te hebben met de patiënten.” Ze leert onder andere te screenen, poetsinstructie te geven en met instrumenten te werken. “Dat laatste had nog best wat voeten in aarde,” vertelt Amber. “Ik ben namelijk linkshandig, Chris rechtshandig. Ik heb geprobeerd om de scaler met rechts te gebruiken, maar dat gaat gewoon niet. Daarom heeft Chris een zweepunit aangeschaft.”

Na enkele jaren ervaring opgedaan te hebben, besluit Amber zichzelf verder uit te dagen en de opleiding lokale verdoving te volgen. “Ik voelde me inmiddels helemaal op mijn gemak om in de monden van patiënten te werken, maar het geven van een lokale verdoving is toch wel heel spannend. Patiënten vinden een verdoving natuurlijk nooit leuk, of ze zijn zelfs bang. Het is dan mijn taak om ze gerust te stellen en te vertellen wat er gaat gebeuren. Dat vind ik heel mooi om te doen.”

De opleiding tot paro-assistent die Amber op dit moment volgt, ligt door het coronavirus stil. “Dat vind ik heel jammer,” vertelt ze. “Ik keek ernaar uit om nog meer behandelingen zelfstandig uit te voeren. Ik hoop dan ook dat het snel weer opgepakt wordt.”

Praatje en grapje

Het allerleukste aan haar werk vindt Amber het contact met de patiënten. “Ik haal de patiënten op uit de wachtkamer en heb dus het eerste contact. Zijn ze gespannen? Dan stel ik ze op hun gemak. Ik maak een praatje en een grapje en begin alvast met mijn taken voordat de tandarts binnenkomt. Het geeft me voldoening dat ik invloed heb op de mondgezondheid. Als ik poetsinstructie gegeven heb en het de keer daarna beter gaat, ben ik superblij.” In de loop der jaren heeft Amber een band opgebouwd met de patiënten. “Ik ken hun verhalen én monden. Dat is voor mij heel belangrijk.”

Spelende eekhoorns

De praktijk waar Amber werkt, is in de jaren zeventig gebouwd door de ouders van Chris, de huidige eigenaar. “De praktijk, die helemaal is opgeknapt en gemoderniseerd, ligt in een woonwijk in Soest-Zuid, vlak bij de Soester Duinen. De behandelkamers kijken uit op de tuin, waar een kippenhok staat en eekhoorntjes elkaar regelmatig achterna zitten. De ramen kunnen open en vanuit de stoel kijken patiënten naar de bomen. Dat is heel fijn.” Als er tijd voor is in de pauze, haalt Amber dan ook graag een frisse neus in de bosrijke omgeving. “Dan kan ik er ’s middags weer helemaal tegenaan.”

Meer taken

Amber maakt lange dagen. “Ik ga om kwart voor acht ’s ochtends de deur uit en ben vaak niet voor zessen weer thuis. Op woensdag ben ik vrij. Dat vind ik heel prettig. Dan heb ik tijd om boodschappen te doen, vrienden en familie te zien en te sporten.” Sport speelt een belangrijke rol in het leven van Amber. “Het is voor mij resetten. Ik kan m’n hoofd leegmaken en voel me er goed door. Voordat het coronavirus ons leven beperkte, danste ik elke week en ging ik minstens één keer per week zwemmen. Nu probeer ik zoveel mogelijk te wandelen en te fietsen en doe ik regelmatig yoga.”

Toch kan Amber het niet laten om ook in haar vrije tijd met werk bezig te zijn. “Ik ben onderdeel van een preventieassistentennetwerk om meer aandacht te krijgen voor tandarts- en preventieassistenten. Dat assistenten steeds meer eigen taken krijgen, is een ontwikkeling van de afgelopen tien jaar. Ik zet me ervoor in om daar meer bekendheid voor te krijgen. Ook ben ik lid van de klankbordgroep van dit blad, De Tandartsassistent. Er is zoveel beschikbaar voor tandartsen en mondhygiënisten. Het werd hoog tijd dat assistenten ook een plek hebben waar zij info kunnen opzoeken, verhalen kunnen lezen en nieuwtjes en tips kunnen delen. Want wij mogen – of nee, moéten – ook gezien worden.”